jueves, 31 de mayo de 2012

Descolonización/Guerra Fría/Unión Europea/Subdesarrollo

DESCOLONIZACIÓN:

Descolonización é o proceso polo cal unha colonia obtén subindependencia dunha potencia colonial, é un proceso inverso do colonialismo. A descolonización é producida pola independencia, a integración nunha orde administrativa ou doutro estado, ou a través da creación dun estatuto de libre asociación. A Organización das Nacións Unidas estableceu que, no proceso de descolonización non hai alternativa autodeterminación. A descolonización pode implicar  unha negociación pacífica e/ou violenta revolta.



GUERRA FRÍA:

Denominase Guerra Fría o enfrontamento ideolóxico que tivo lugar durante no século XX, dende 1945 (Primeira Guerra Mundial fin da Segunda Guerra Mundial) ata a fin da URSS, que ocorreu entre 1989 (Caída do Muro de Berlín) e 1991 (o golpe URSS), entre os bloques occidental-capitalista, liderado por EE.UU, e Oriental comunista, liderado pola Unión Soviética. Este enfrontamento tivo lugar no informativo político, ideolóxico, económico, social, tecnolóxica, militar. Ningún dos dous bloques nunca tivo acción directa contra o outro, xa que o conflito foi chamado de "guerra fría". Estes dous poderes foron limitados cadea de pico como "eixes" poder de influencia no contexto internacional e cooperación económica e militar cos aliados ou satélites dos bloques contra o outro. Mentres estes enfrontamentos non para disparar un mundo nunca, a entidade e a gravidade dos conflitos compromiso económico, político e ideolóxico, significativamente marcado gran parte da historia da segunda metade do século XX. As dúas superpotencias quería aplicar o seu modelo de goberno de todo o mundo. Os prazos do conflito son, entre 1945 e 1947 (finais da Segunda Guerra Mundial e da orde da posguerra, respectivamente) e 1985 (inicio da perestroika) e 1991 (disolución da Unión Soviética).


UNIÓN EUROPEA:
 
A Unión Europea (UE) é unha comunidade política de dereito establecido baixo unha organización  internacional, creada para fomentar e acomodar a gobernanza de integración e común dos pobos e dos Estados de Europa. Composta por vintesete Estados europeos e da Unión foi creada pola entrada en vigor do Tratado da Unión Europea (TUE), a 01 de novembro de 1993. Na primeira a superestrutura "Unión Europea" e baseouse en tres aunaba existentes Comunidades Europeas (CECA, CEE e Euratom / CE), baixo o complexo sistema coñecido como os "tres alicerces" (a Euratom Comunidade CECA-CE, máis PESC policía, máis e cooperación xudicial), coa entrada en vigor o 1 de decembro de 2009, o Tratado de Lisboa, a UE conseguiu completamente contraccións excéntricas (Con algunhas particularidades, no caso de Euratom, que sobrevive nalgúns aspectos) e así se fixo unha personalidade xurídica única, como suxeitos de dereito internacional.A Unión Europea desenvolveu un sistema xurídico e político, a Comunidade Europea, único no mundo que é gobernado por mecanismos complexos e procedementos operativos internos, que se espallaron e evolucionou ao longo da súa historia para se conformar, no presente, un sistema híbrido de goberno transnacional (o único) que combina elementos homólogos mal preto de cooperación multilateral, aínda que moi estruturado e institucionalizado, con outros de forma clara vocación supranacional, ambos rexidos por unha integración rexional dinámica moi acentuada.Todo iso leva a unha comunidade peculiar da lei, natureza xurídica e política do que é controvertido, aínda que os seus elementos fundamentais ea súa evolución histórica, aínda en aberto, o punto de hoxe de forma moderna particular de goberno confederación ou supranacional, pechada institucionalizado e unha vocación inspiración histórico-político federal (no sentido dun novo federalismo internacional, e non nun estado clásico federal) é posible con algunha claridade en campos como a cidadanía europea, os principios do Estado e do efecto directo que aplicar a súa lexislación sobre a lexislación nacional, o sistema xudicial ou unión monetaria (o sistema de euros).A Unión Europea, e antes das Comunidades promove a integración continental a través de políticas comúns que abranguen distintas áreas políticas, esencialmente económicos en orixe e progresivamente amplia a áreas sen dúbida políticos. Para acadar os seus obxectivos comúns, os Estados membros da UE atribúen a esas certas habilidades, reunindo ou compartido soberanía que se desenvolve a través da comunidade canles.A Unión Europea é rexida por un sistema de representativa.Sus democracia interna son sete institucións: o Parlamento Europeo, o Consello Europeo, o Consello, a Comisión Europea, o Tribunal de Xustiza da Unión Europea, o Tribunal de Contas e do Banco Central Europeo. O Consello Europeo exerce funcións políticas xerais de orientación e de representación externa, e nomea os xefes das institucións constitucionais elevados, o Parlamento eo Consello exerce o poder lexislativo, a Comisión ou o Colexio aplica a lei da Unión, supervisa cumprimento e aplicación das súas políticas, e as contas para a iniciativa lexislativa exclusiva ante as cámaras, o Tribunal está servindo como supremos tribunais no sistema xurídico comunitario, o Tribunal de Contas monitores e controla o funcionamento e xestión financeira e os fondos da UE e do Banco Central Europeo xestiona e executa a política monetaria única na zona do euro. A Unión tamén ten outros órganos, institucións e organismos de varias funcións e poderes: así, Política de Seguridade, o Comité Económico e Social das Rexións, Defensor do Pobo Europeo, o Alto Representante da Unión para Asuntos Exteriores e , etc ...O territorio da Unión inclúe todos os estados.
 
 
SUBDESARROLLO:

O termo subdesenvolvemento é controversa. A Real Academia da Lingua define como o atraso dun país ou rexión, que non alcanzaría certos niveis (económico, cultural) .1 para o primeiro mandato, o consenso entre os especialistas e, xeralmente, por unanimidade, as discrepancias xorden cando tentar definir os niveis de "conectado".Unha segunda aproximación sería: unha das etapas que pasan os países e sociedades no seu progreso, especialmente progreso no estado de benestar e capacidade económica. Con todo, esa idea de ser un "estadio" nun proceso máis longo ten moitos detractores, que cren que o subdesenvolvemento non pode ser superado por moitos factores de sempre.Subdesenvolvemento tamén está intimamente relacionada á pobreza, atinxindo os países subdesenvolvidos son aqueles en que unha determinada porcentaxe da súa poboación vive por debaixo do nivel de pobreza. Esa definición entra en conflito co problema da medida de un lado (Como é a riqueza dun pobo? De onde unha persoa está por debaixo da pobreza?) E sobre a cuestión de saber se o outro é só o subdesenvolvemento unha cuestión económica por índices de desenvolvemento teñen benvida a cambiar e expandiuse ao longo do tempo, como discutido abaixo.O subdesenvolvemento palabra é usada frecuentemente moitas veces a países do Terceiro Mundo, ata o punto de case converterse en sinónimo (países subdesenvolvidos son países do Terceiro Mundo, e viceversa). Unha das poucas diferenzas entre os dous é que o primeiro non adoitan empregar as persoas que supostamente pertencen a el para ser cada vez máis, un termo pexorativo, mentres que o segundo é máis aceptado, a pesar de ter varios adversarios.Normalmente o termo se refire a países, pero tamén pode ser usado para designar certas áreas ou rexións, e mesmo formas de pensar ou sobrevivir ("mentalidade subdesenvolvida" que espera resolver os seus problemas con axuda externa).O que se está a acadar un consenso nos últimos anos é para dicir que o desenvolvemento está ligado á felicidade ou desconexa. É dicir, conseguir unha mellor alimentación, casas sólidas, alfabetización, decente ... non ten que facer a xente máis ou menos infeliz.






Mapa dos principais organismos internacionais


Un organismo internacional ou organización intergubernamental é aquel no cal os seus membros son Estados soberanos ou outras organizacións intergubernamentais. Tamén pode usarse o término organización internacional, sen embargo, esta última denominación podía interpretarse como unha abarcación xenérica de calquera organización con obxectivos ou presencia internacional, mentres que o que se designa como organismo internacional sempre é de natureza pública. Para evitar posibles confusións, algunhas veces usanse os términos organismo internacional gubernamental ou organismo internacional público.















Mapa de Europa despois da caída do muro de Berlín


O muro de Berlín era denominado muro de protección antifascista pola socialista República Democrática Alemana. Separa a República Federal Alemana da República Democrática Alemana. O bloque oriental dominado polos Soviéticos oficialmente sostiña que o muro foi levantado para protexer a súa poboación de elementos fascistas que conspiraban para previr a voluntade popular de construir un estado socialista en Alemaña do Este. Non obstante e na práctica, o muro serviu para previr a inmigración masiva que marcou a Alemaña do Este e o bloque comunista durante o período posterior a 2ª Guerra Mundial.
O muro extendese o longo de 45 kilómetros que dividían a cidade de Berlín en dous e 115 kilómetros que separan a parte occidental da cidade do territorio da República Democrática Alemana. Foi un dos símbolos máis coñecidos da Guerra Fría e da separación de Alemaña.
Moitas persoas morreron no intento de superar a dura vixilancia dos gardas fronteirizos da RDA cando se dirixían o sector occidental.
O muro de Berlín caeu a noite do xoves 9 de novembro de 1989 o venres 10 de novenbro do 1989, 28 anos despois da súa construcción. A apertura do muro foi consecuencia das esixencias da libertade de circulación na ex-RDA e as evasións constantes cara as embaixadas de capitais de países do Pacto de Praga e Varsovia e pola fronteira entre Hungría e Austria, que impuxo menos restriccións dende o 23 de agosto, e en setembro máis de 13.000 alemáns orientais emigraron cara Hungría. Cara finais do 1989 comenzou manifestacións masivas en contra do goberno da Alemaña Oriental.

Mapas das fases de ampliación da Unión Europea

Organigrama da Unión Europea



Mapa da Unión Europea

Mapa dos países occidentais/socialistas/non aliniados

Mapa e comentario da descolonización


A descolonización é un proceso mediante o cal unha colonia consigue a súa independencia dun poder colonial, tratase dun proceso oposto o do colonialismo.
A descolonización producese mediante a independencia, a integración dentro dun poder administrativo ou dentro doutro estado, ou mediante o establecemento dun estatus de libre asociación. A organización das Nacións Unidas estableceu que no proceso de descolonización non hai alternativa o principio da autodeterminación. A descolonización pode conlevar unha negociación pacífica e/ou unha revolta violenta.
1.- Dende finais do século XVIII e durante todo o século  XIX, a descolonización produxose en América, comenzando pola chamada Revolución Americana contra o Imperio Británico, que deu lugar os actuais EE.UU.  de América, a Guerra da Independencia Hispanoamericana e a constitución do Imperio de Brasil ó dividirse o Portugués.
2.- Nos séculos XX e XXI, a descolonización refirese, normalmente, os logros independestistas de varias colonias e protectorados europeos en Asia e África tras a Segunda Guerra Mundial. Este proceso deu lugar, ademais, a un movemento intelectual chamado poscolonialismo, un período especialmente activo de descolonización que tivo lugar entre os anos 1945 e 1975, comenzando coa independencia de Pakistán e India do Reino Unido en 1947, e que culminou coa autodeterminación das colonias portuguesas en África no transcurso dos anos 70.

Cadro da estrutura das Nacións Unidas

Mapa da 2ª Guerra Mundial

Cadro cronolóxico da 2ª Guerra Mundial

miércoles, 9 de mayo de 2012

Borrador do proxecto de iniciativas emprendedoras

Casa de turismo rural

Nome : A parada das bestas
Localización: Galicia (montaña)
Data de comezo: 16/07/2008

Este proxecto adícase o desenvolvemento dunha casa de turismo rural. O turismo rural é unha actividade turística que se realiza nun espazo rural e natural, normalmente en pequenas localidades as aforas das cidades. As instalacións adoitan ser antigas masías e caseríos que unha vez reformados e rehabilitados adoitan ser habitados por familias adicadas a esta actividade cos que logo se convive e que eles mesmos che proporcionan os servizos de calidade. As casas son edificios con cuartos de baño, salón e cociña como apartamentos comunitarios que en ocasión se comparten cos propios propietarios e no tema das habitacións xa son máis privadas e poden ser familiares ou individuales. Neste caso en particular non sucede isto, xa que contamos cunha ampla cas que será a reformada e ó carón unha máis pequena que será a empregada polos propios propietarios para facer a súa vida diaria. Na dita casa contamos cos dúas plantas principais, logo temos un trasteiro e unha pequena bodega, os que os cientes non teñen acceso directo a non sere que sea consultado con anterioridade os propietarios. Na primeira planta atópamos unha ampla cociña que conta con todas as comodidades necesarias, un comedor-sala decorados co estilo da casa e separados por unha cristalera, onde nunha se fan as precisas comidas do día e na outra parte conta coa presencia de cómodos sofás e cunha televisión última xeneración. Tamén temos un cuarto de baño cos utensilios máis necesarios, xa  que na segunda planta contamos con outro máis amplo e con máis materiais ó seu servizo. A segunda planta está formada por dez habitacións ven poden ser individuais ou familiares pero sempre a gusto do cliente. A duración da estancia pode variar ven pode ser como mínimo de dous días e unha noite, xa sexa un fin de semana ou os días elexidos polos clientes, e como máximo pódese permanecer na casa unha semana. Os prezos varían dependendo do número de persoas e dos días que dure a estancia. Os clientes que desexen vir disfrutar dos nosos servizos, das nosas estancias e das nosas hermosas vistas coas que por sorte contamos deben ocupar as súas respectivas habitacións antes das 11 horas da maña o igual que deben abandoalas antes de dita hora.

Moitas grazas por contar cos nosos servizos diarios e esperamos a vosa visita.










viernes, 27 de abril de 2012

Emilio Duró - optimismo e ilusión

A persoa que fala nesta conferencia non ten nada de tonto, o que eu penso que el está destinado a facer é subirlle a autoestima a xente mediante o optimismo e a ilusión, non sei se o consegue ou non pero el intenta facelo e a parte non é fácil estar falando de diversos temas durante máis de duás horas e media.....

viernes, 20 de abril de 2012

Discurso de Steven Jobs en Stanford



Steven Jobs é un emprendedor que nunca se rindiu, que fixo o que sempre quixo e o que lle gustou polo que el sempre loitou ata o final. Steven Jobs, o creador de Apple que deu un discurso en Stanford diante dos estudantes a quenes lles contou tres historias da súa vida, onde comentou cousas que están relacionadas coa súa vida personal, profesional ou social, xa que fala dos seus pais, dos estudos, dos problemas de saúde que sufriu, etc. Steven, o longo da súa vida tivo que tomar decisións importantes na súa vida. O ser un bo informatico el cos seus coñecementos e avances tecnolóxicos axudou a moitas empresas e a outras entidades a saír a diante.

domingo, 18 de marzo de 2012

Estamos ante un texto de tipo periodístico. Su autor es Prevost-Paradol , periodista . Está escrito en el último tercio del siglo XIX, en esta época se daba el fenómeno del imperialismo que es la tendencia de un Estado a la expansión territorial y económica, reuniendo pueblos cultural y étnicamente diferentes bajo su autoridad. Históricamente el imperialismo es un fenómeno vinculado al colonialismo. Es el proceso mediante el cual una serie de potencias europeas van a extender su poder a muchas partes del mundo. Sus causas fueron:
1. causas económicas:
Con la crisis de la “superproducción” y las necesidades de la segunda revolución industrial, Europa ve en estos territorios una buena manera de invertir el capital sobrante y colocar sus productos. A nivel internacional se produce un proteccionismo económico que consiste en poner fuertes aduanas en las fronteras para proteger sus industrias. Necesitaban materias primas y fuentes de energía, que eran abundantes en los territorios coloniales, que les salían más baratas al igual que la mano de obra
2. causas geopolíticas
· Búsqueda de zonas y puntos geopolíticos estratégicos, por ejemplo para dominar las rutas marítimas comerciales, y para ello hace falta disponer de puertos estratégicos, que facilitaban y aseguraban rutas comerciales a las colonias al mismo tiempo se aumentaba el prestigio de un país hacia el mundo, fortaleciendo el sentimiento de orgullo nacional.
3. causas socio demográficas
· Exceso de población, en las ciudades había demasiada gente por lo que había un índice de paro elevado, al marcharse gente a las colonia, las metrópolis quedaron mas vacías y facilito la vida en ellas, por lo que el gobierno favorecía y controlaba estas migraciones.
4.causas ideológicas

En Europa en el s.XIX había unas fuertes ideologías raciales , ellos creían que la raza blanca era la dominante y las otras razas eran inferiores y tenían la misión de civilizarlas tanto católicos como protestantes aprovecharon para extender su religión por esas tierras, con una misión evangelizadora., También las colonizaban por motivos de curiosidad científica Es la época de la exploración del planeta y de los grandes exploradores de África surgen las llamadas “Sociedades Geográficas” que son sociedades de investigadores que se reúnen para hacer estudios sobre zonas prácticamente desconocidas hasta entonces.

El texto dice que Alemania, Rusia y los países de habla anglosajona están creciendo demográfica mente, se está produciendo un proceso de colonización. En esta época las potencias estaban en una fase de expansión territorial, están conquistando colonias por todo el mundo, en donde Francia tiene una gran oportunidad: ARGELIA. Argelia, según el autor es una verdadera colonia puesto que está cerca de Francia, es una tierra fértil y grande, no como la Conchinchina que está lejos y es pequeña.

El mensaje que se intuye en el texto es: el autor cree que están rodeando a Francia (Alemania en sus fronteras, y al ser un gran imperio y tener mucha población tiene miedo a la guerra e invasión; y los anglosajones en las colonias), de Rusia no se preocupa mucho pues, aunque sea un país grande esta expandiéndose hacia el oeste y sureste. El autor tiene un gran sentimiento nacionalista, quiere que Francia crezca y prospere, dice que los anglosajones, Alemania y Rusia están creciendo pero no dice que Francia también lo hace. El distingue dos tipos de colonias:

· De explotación: Es aquella en la que hay una minoría blanca que se impone a la población indígena y controla todos los cargos. Normalmente, se establecen compañías económicas que se benefician económicamente de la colonia explotando las materias primas, las fuentes de energía, etc.

· De poblamiento: En aquellas zonas con condiciones climáticas favorables y débil población indígena, se producen fuertes emigraciones de europeos que se establecen allí. Imponen las estructuras y el sistema de vida de la metrópoli. Así el país gana población.

En este momento de la historia él cree que es necesario tener colonias de poblamiento, para que aumenten la población y en caso de guerra que tengan con que defenderse.

Memorias de África

Se trata de una película de tipo histórico, basada en la biografía de Karen Blixen (Dinamarca, 17 de abril de 1885 – Ibídem, 7 de septiembre de 1962), que fue una escritora danesa. Está ambientada en el S. XX, en la segunda fase de la revolución industrial, es una época inmediatamente anterior a la primera guerra mundial, en la que la protagonista se une en matrimonio de conveniencia con un Barón, Bror Von Blixen-Finecke que juntos se marchan a África, con la intención de crear una granja. Pero el barón cambia los planes y en África Oriental Británica, que ahora seria Kenia, crearon una plantación de café (The Karen coffee company). El matrimonio fue difícil, pues él nunca estaba y ella se terminó enamorando de un comerciante de marfil, Dennis, los dos empezaron una relación amorosa intensa, pero con muchos altibajos, pues él tenía que viajar mucho y no compartían el mismo punto de vista de África y de sus habitantes. Durante su estancia en África la protagonista sufre una grave enfermedad, la sífilis, y vive grandes aventuras que la dejan marcada de por vida. La historia acaba con la muerte de Dennis. Uno de los protagonistas que quería conservar África tal y como era.Dennis era un conservador, no quería que cambiaran África, le enseñaba a Karen otra forma de ver África y su gente, Dennis enseña a Karen de que la gente de África no necesitan el dinero de los colonos ni saber leer ni escribir, ellos ya tienen un cultura y una literatura que se transmitía de forma oral de generación en generación, también le enseña que no es necesario tener muchas cosas para ser feliz. Dennis a lo largo de la historia la hace regalos a Karen, el primero es una pluma, para que escriba historias como la que le contará la noche anterior, el siguiente fue un gramófono, después le regala un brújula para que encuentre el rumbo, pero no especifica qué rumbo: si el que tiene que tomar para llegar al campamento de los soldados o el de su vida, y el ultimo es un pequeño vuelo en el aeroplano con unas preciosas vistas de África.En esta época se está produciendo en Europa la 2ª fase de la revolución industrial por lo que las potencias necesitaban materias primas y mercados. La revolución industrial se puede observar desde el principio de la película con los medios de transporte como el ferrocarril que la lleva hasta le ciudad, cuando Karen vuelve de Dinamarca se puede ver como todo el mundo ya tenía coche, se ven los primeros aeroplanos y también aparece el gramófono.Entre las colonias Británicas estaba Kenia. Kenia era una colonia de explotación. Se está a producir el fenómeno de la colonización, en este proceso había distintas formas de ver la colonización:

· La conservadora: no quería que África cambiase, quería conservarla tal y como era. Dennis representaba este punto de vista.

· La explotadora: se aprovechaban de la tierra y de sus habitantes, porque consideraban que eran superiores, esto se debía a las ideologías racistas que había en Europa en este siglo. Este punto de vista lo representaba los ingleses del club.

· La paternalista: quería mejorar África, civilizando a sus habitantes, enseñándoles una religión, a escribir y leer… Karen representa este punto de vista.
Sobre la enseñanza también había distintos tipos de puntos de vista, los señores del club criticaron a Karen por enseñarlas a leer a los niños de la tribu cosa que al principio el jefe también se opuso, Karen decía que era bueno saber leer y Dennis decía que de que les servía a ellos saber leer y escribir nuestro idioma cuando ellos ya tenía una cultura propia.